Beeld/Regie - Petra van der Schoot
---------------------
Satie was een beeldend denker, in wereld van de muziek.
Bijzonder
aan hem is dat hij vond dat kunstenaar/mens en kunstwerk, qua moraal en
mentaliteit met elkaar in overeenstemming moesten zijn. Zo stond het leven
van Satie met alle kleurige dwarse rafels, wonderlijke absurdismen en
speelse dada tierlantijntjes, in het teken van een uitzonderlijk serieus
en noodzakelijk streven naar 'Witheid'.
Ikzelf heb jaren achterheen gedroomd dat ik twee grote maaltijdborden
kreeg voorgezet; Eerst het ene; 'n gekleurd bord met een kleurige veelzijdige
mexicaanse maaltijd, vervolgens het andere: een wit bord, met enkel witte
rijst. Steeds opnieuw duwde ik het gekleurde bord demonstratief uit beeld
en schoof ik het witte naar me toe- einde droom. In wakkere staat vond
ik mezelf een idioot en nam me voor een volgende keer voor het rijkelijk
gekleurde bord te kiezen. Maar de keuze voor dit witte bord bleef zich
herhalen en werd bijgevallen door keuzes voor 'wit' in andere dromen.
Ik heb daar in die tijd zeer oppervlakkig het een en ander mee geconcludeerd,
maar pas nu 15 jaar later, begrijp ik hoe diep dit streven naar 'witheid'
in je systeem kan zitten en hoe frustrerend dit kan uitpakken.
Hoewel
de wereld en ook de bijbehorende ruis en vertroebeling sinds Satie enorm
veranderd is, komen Satie en ik in deze voorstelling samen in dit streven
naar 'Witheid'.
Petra van der Schoot,
november 2007